Toen jij jong was heb je wellicht kansen gehad. Je hebt je goed kunnen ontwikkelen. Nu zie je dat niet alle jongeren diezelfde kansen hebben. Maar je ziet óók dat jongeren de kansen die er wel zijn soms niet zien; of er niet mee kunnen omgaan. Ze zijn wél van goede wil, maar hebben een steuntje in de rug nodig.

Die steun wil jij bieden. Jouw gewillig oor, je stimulerende houding. Samen dingen doen. Geduldig bijsturen. Niet als hulpverlener, maar als vrijwilliger. Je wordt een mentor of maatje die de jongere bevestigt in zijn eigenwaarde en daarbij nieuwe perspectieven aanreikt.